| โดย :แม่ช้อย นางรำ | ||||
30 กว่าปี มาสิงคโปร์ไม่เคยพลาด ตอนนี้เขาย้ายมาอยู่ที่ใหม่ อาหารสไตล์เก่าระดับ ****” “ฮัลโหล... คุณช้อยเหรอ” มีโทรศัพท์เข้ามาในมือถืออีชั้นเมื่อวันก่อน “จะมังคะ” “เออ หมู่นี้ทำไมเขียนแนะนำแต่ร้านอาหารต่างประเทศ” “อ๋อ...ก็เพราะร้านอาหารในประเทศ เห็นมีคนแนะนำกันมากมาย ก็เลยผ่ามันซะไม่ให้เหมือนใคร” “อ๊าว!! แล้วอย่างนี้จะไปกินได้อย่างไรกันละยะ” แฟนที่ถามคงจะไม่สบอารมณ์ ไม่เห็นจะยากอะไร โทรศัพท์ถามที่หมายเลข 0-2653-7171 เท่านั้นเอง เป็นได้เปิบเจ้าค่ะ อย่างสัปดาห์นี้ อีชั้นจะพาไปเปิบอาหารแต้จิ๋วร้านเก่าแก่ อายุกว่า 100 ปี อยู่ที่สิงคโปร์ ร้านชื่อร้าน “บันเซ่ง” แต่อีชั้นเรียกตามลิ้นไทยว่า “บ้านเส็ง” ร้านนี้เป็นร้านชุมนุมเศรษฐีสิงคโปร์ สมัยเมื่อ 30 ปีก่อน ตอนอีชั้นไปเปิบครั้งแรก ยังพบท่านประธานาธิบดี “ลีกวนยู” | ||||
มองไปที่ข้างฝาร้านเห็นมีรูปถ่ายบุคคลสำคัญในโลกเป็นลูกค้ามากมาย ก็พอจะยืนยันการันตีได้ แต่กรณีนี้จะเอามาใช้ตามร้านอาหารบ้านเราเห็นจะไม่ได้ ที่เห็นรูปถ่ายคนดังๆ ที่เอาติดข้างฝาไว้... การันตีได้ว่าไม่อร่อย เพราะร้อยทั้งร้อยถูกเชิญมา ร้านขายไม่ดี จึงต้องใช้บารมีคนอื่นชักนำพา เรื่องมันเป็นจะอี๊เน้อ ร้าน “บันเซ่ง” เป็นร้านอาหารแต้จิ๋ว ที่ขึ้นชื่อโด่งดังเพราะเขายังรักษาเมนูอาหารแต้จิ๋วโบราณเอาไว้ไม่เปลี่ยน แปลง ระบบโลกาภิวัตน์ ใครเขาใช้แก๊ส อียังใช้ถ่าน ใครเขาใช้เครื่องปรุงแบบจีนปนฝรั่ง จีนปนญี่ปุ่นหรือแขก แต่ “บันเซ่ง” ใช้ของจีนแท้ๆ เจ้าของร้านยืนยันกับอีชั้นว่า “เครื่องยาจีนที่เอามาใช้ สั่งมาจากซัวเถาทุกรายการ” ก็ใช่สิยะ!! ประเทศสิงคโปร์ของยูมีที่ไหนกัน พูดอีกก็จะถกอิฐเขวี้ยงกบาล ขอแนะนำเมนูอาหารที่คุณจะต้องสั่งเมื่อมาร้านนี้ หมูหัน (แบบแต้จิ๋ว ใช้หมูขนาด 2 เดือน) ห่านพะโล้ หูฉลามน้ำแดงแบบแต้จิ๋ว เต้าหู้ผสมเนื้อปลาทอดจิ้ม “ชงหนี่โฉ่ว” ผัดผัก 5 อรหันต์ ปลาเต้าเต้ยหรือจาระเม็ดนึ่งบ๊วย จบลงด้วย “ข้าวผัดปลาเค็ม” อาหารที่แนะนำทุกจาน รสชาติจะไม่ประมาณเหมือนร้านแต้จิ๋วในเมืองไทย เขาว่าเป็นรสแต้จิ๋วแท้ๆ ที่มาจากเมืองจีน ไม่ได้ดัดแปลงเหมือนแต้จิ๋วที่ตกไปอยู่เมืองไหน รสชาติหน้าตาก็เป็นเหมือนคนเมืองนั้น เหมือนอย่างแต้จิ๋วเมืองไทย กินอะไรก็ต้องรสจัด...จัด เข้าไว้ | ||||
เหมือนอย่างคราวหนึ่ง อีชั้นพาลูกทัวร์ไปเปิบที่ร้าน “บันเซ่ง” พอเถ้าแก่ยกขนมจีบแต้จิ๋วที่เรียกว่า “จุ้ยก๊วย” เข้าใส่ปาก “เคี้ยวได้สัก 2-3 ครั้ง ยังไม่ทันจะกลืนเสียด้วยซ้ำ อาเถ้าแก่ก็ตะโกนลั่นโต๊ะ “เป็นอะไรเฮีย ไม่อร่อยรึ” อีชั้นถาม “อร่อยน่ะอร่อย แม่ช้อย แต่อั๊วกินแล้วอั๊วคิดถึงอาม้า” เถ้าแก่ตอบ “อ้าว!! งันคราวหน้าก็พาอาม้ามากินด้วยซี” อีชั้นแนะนำ พอพูดเท่านั้น อาเถ้าแก่อายุเกือบจะ 70 ปี ก็เลยร้องไห้โฮ “พามาได้อย่างไงล่ะแม่ช้อย อาม้าอั๊วตายไปหลายปีแล้ว ก่อนตายอีสั่งอั๊วว่า อยากจะกินจุ้ยก๊วยแบบที่เคยกินที่ซัวเถา” “อั๊วมาพบแล้วที่นี่ แล้วอย่างนี้อั๊วจะเอาไปให้อาม้าอั๊วกินได้อย่างไง โฮ...โฮ...โฮ” อีชั้นเลยต้องปลอบประโลมอาก๋ง...เอ้ย อาเฮียว่า “จะไปยากอะไรล่ะ เชงเม้งปีหน้า อาเถ้าแก่ก็กลับมากินที่นี่ใหม่ เออ...แล้วอย่าลืมหอบรูปถ่ายอาม้ามาด้วย ตั้งไว้ตรงหน้าแล้วอาตี๋ อาม้า ก็สั่งจุ้ยก๊วยมาเจี๊ยะกันเท่านี้ก็สิ้นเรื่อง" อีชั้นแนะนำเท่านั้น อาเฮียก็ยิ่งร้องไห้ใหญ่ สะอึกสะอื้นบอกอีชั้นว่า “ไม่ล่าย...ไม่ล่าย อั๊วเอาอาม้าบินมาสิงคโปร์ไม่ล่าย อาม้าอั๊วกลัวเครื่องบินตก” สอบถามรายละเอียดร้าน “บันเซ่ง” ได้ที่ “บริษัท พี.โอ.พี ทราเวิล”หมายเลข 0-2653-7171 คู่สาย 10 หมายเลขเจ้าค่ะ |
“บันเซ่ง” อาหารจีนแต้จิ๋วเก่า
โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์ 28 กันยายน 2547 15:43 น.
