“กระหรี่หัวปลา” “ซูนเฮง” เจ้าอร่อยที่สิงคโปร์.

โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์ 24 สิงหาคม 2547 15:57 น.

เครื่องกระหรี่รสจัด- กลิ่นฉุน        สิงค์โปร์...พยายามจะดันเมนูดัง ปูผัดพริกไทยดำ / ข้าวมันไก่ / บะกูเต๋ และกระหรี่หัวปลา               เจ้านายเจ้าค่ะมีอย่างเดียวเท่านั้น ที่อร่อยกว่าเมืองไทยคือกระหรี่...เจ้าค่ะ “กระหรี่หัวปลา”               เจ้านาย เจ้าค่ะ...ไปมาเลย์-สิงคโปร์คราวนี้ อีชั้นบอกกับลูกทัวร์ “ชมรมเปิบพิสดาร”ว่า        อีชั้นจะพาไปเปิบอาหารสุด...สุดของมาเลย์ ของสิงค์โปร์               เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ได้เขียนเรื่อง “บะกูเต๋” หรือซี่โครงหมูตุ๋นเครื่องยาจีนกินน้ำชาอร่อยที่สุดในยุทธจักร อยู่ที่ “กัวลาลัมเปอร์” ไปแล้ว               อาทิตย์นี้ ก็จะถึงคราวที่อีชั้นจะพาไปเปิบอาหารอร่อยที่สุดของสิงคโปร์               ใครที่ฟังแต่คำโฆษณาของการท่องเที่ยวสิงคโปร์ ก็มักจะนึกว่า อาหารที่อร่อยที่สุดของเกาะนี้ คือ “ข้าวมันไก่” ขอบอกว่า...ไม่ใช่!!               ข้าวมันไก่อร่อยที่สุดในโลกอยู่ที่เมืองไทย ไม่ใช่เกาะไหหลำด้วยซ้ำ               หรือใครคงจะคิดว่า “ปูทะเลผัดพริกไทยดำ” เป็นเมนูยอดอร่อยของที่นั่น        อีชั้นก็บอกได้เหมือนกันว่า...ไม่ใช่!!               ปูผัดผงกระหรี่ในเมืองไทยอร่อยที่สุด               บรรดานักเปิบ...นักชิมมาเลย์ สิงคโปร์ยังต้องเดินทางมากิน “ปูผัดผงกระหรี่”ฝีมือไทยทำ หรือ “ปูผัดพริกไทยดำ” บ้านเราอร่อยกว่า               งั้นอะไรล่ะ ที่เป็นเมนูอร่อยของสิงคโปร์ มีหรือเปล่า ?

“เมอร์ไลออน” สิงโตสิงคโปร์พ่นน้ำเพราะเผ็ดแกงกระหรี่หัวปลา        มีเจ้าค่ะ...มีซิเจ้าค่ะ เจ้านาย เมนูอร่อยสุด...สุด ที่เราจะต้องปูผ้ากราบนับถือฝีมืออาเฮียก็คือ...“กระหรี่หัวปลา”               และที่สุดอร่อยช้อยนางรำ เคยมาร่ายมารำไว้เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ก็คือร้านนี้ ร้านที่ชื่อว่า “ซูนเฮง”               จำเนียรความตามไท้ อีชั้นไปสิงคโปร์ครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. 2519 ก็ตกราวเกือบสามสิบปีเห็นจะได้               เพื่อนสิงคโปร์พาไปกินข้าวมันไก่ร้าน “ซุยกี่”ที่เขาลือนักลือหนาว่าอร่อยที่สุด แต่อพิโถ่ ฝีมือไม่เท่าไร               ข้าวมันไก่ซอยสวนผัก ตลิ่งชัน อร่อยกว่า...ขาด!!               เจ้าเพื่อนมันไม่หมดความพยายาม พาไปกินบะกูเต๋ เจ้าเก่าชื่อว่าร้าน “อึ้งอาโช่ย” อยู่ถนน “ริเวอร์ วัลเล่ย์” กินแล้วก็ได้เฮ เพราะของเขาอร่อยจริง ๆ               แต่ตอนนั้นยังไม่ได้ไปกินที่ “ซันฮอง” กัวลาลัมเปอร์               แต่เรื่องทั้งหลายก็มาลงตัวที่ร้าน “ซูนเฮง” เจ้ากระหรี่หัวปลานี่ไง อร่อยไม่มีที่ติ               ความจริงแล้ว “กระหรี่หัวปลา” สูตรดั้งเดิมเป็นของพวกแขกทมิฬในสิงคโปร์เขาทำกินกัน โดยการกินด้วยมือ แต่อาหารราดบนใบตอง               อีชั้นไปลองกินแล้ว มันก็อร่อยแบบแขกคือกลิ่นเครื่องเทศฉุนอย่างเดียว รสชาติมีแต่เผ็ดกับร้อน               พวกจีนนั้นล่ะเจ้าค่ะเจ้านาย อยู่ทึ่ไหนก็สมารถดัดแปลงอาหารท้องถิ่นเขาได้อร่อยกว่า

“กระหรี่หัวปลา” ยกมาทั้งชามคนเดียวเกลี้ยง        เพราะฉะนั้นถ้าจะไปกิน “กระหรี่หัวปลา” ที่สิงคโปร์ จะต้องเลือกร้านของพวกจีนฮกเกี้ยนนะเจ้าค่ะ ไปเลือกร้านแขกจะแล๊กไม่ลง               ความอร่อยของกระหรี่หัวปลาอยู่ที่น้ำแกงที่จะออกรสเปรี้ยว เค็ม เผ็ดนำ ความหวานจะไม่มี แขกจีนไม่กินหวานเหมือนคนบ้านเรา               ความเข้มข้นของน้ำแกงอยู่ที่การใช้เครื่องกระหรี่แบบอินเดียแท้ ๆ ในขณะที่ร้านอาหารที่กรุงเทพใช้ผงกระหรี่สำเร็จรูปจากอังกฤษ               สูตรในปรุงเครื่องกระหรี่แต่ละร้านมีไม่เหมือนกัน ก็คิดเถอะเจ้าค่ะว่าเครื่องแกงกระหรี่ นั้นมีส่วนผสมเป็นสิบ ๆ อย่าง ถ้ามือไม่เที่ยงจริงอร่อยยาก               นอกจากนั้นเครื่องปรุงที่สำคัญคือ...กระเจี๊ยบ!!               กระเจี๊ยบที่ใช้เป็นกระเจี๊ยบมอญที่เอาแกงมะตาดนั่นแหละ เพราะจะทำให้น้ำแกงข้นด้วยยางที่เมื่อได้ “มะขามแขก” ที่ออกรสเปรี้ยวเข้ากันแล้ว อร่อยไม่เหมือนรสใด        รวมความกับการใช้หัวปลาสด ๆ ที่บ้านเราเรียกว่า “ปลาเมี้ยน” ต้มเสียจนหัวปลานุ่มแทะเนื้อแทนหนังได้อร่อย ปลาทั้งตัวคนกินเป็นเขาจะเลือกกินหัวกับพุงเท่านั้น               ร้านกระหรี่หัวปลา “ซูนเฮง”ที่ว่า แต่ก่อนเป็นร้านห้องแถวชั้นเดียว แต่ไปเที่ยวนี้ที่ไหนได้ขยายร้านเป็นสองสาขา ร้านแรกแบบโบราณใช้พัดลมธรรมดา แต่ร้านใหม่เป็นร้านทันสมัยใช้เครื่องปรับอากาศ               อีชั้นก็อยากจะแนะนำเจ้านายว่า ถ้าจะกินกระหรี่หัวปลาให้ได้รสชาติ มันต้องร้านเก่า กินไปกับเหงื่อไหลไคลย้อย               เลยไม่รู้ว่า“กระหรี่หัวปลา” ที่อร่อยนั้นเป็นเพราะว่าเหงื่อหัวล้านของเราตกลงไปในชามบ้างหรือเปล่า               ถ้าตกลงไปก็ช่างมัน อร่อยอย่างนี้ต่อให้เอาน้ำล้างมือเทใส่ลงไป ก็ยังว่าอร่อยเสียด้วยซ้ำไป...อีชั้นลองมาแล้วด้วยความประมาท               ...พลั้งพลาดซดน้ำแกงในชามไปคำเบ้อเร่อ เพื่อนฝูงไปด้วยกันตะโกนให้ลั่น... “เฮ้ยน้ำล้างมือนะแม่ช้อย”               ...เออล้างก็ล้างไป ข้ากำลังอร่อยอย่ามายุ่ง...ลิ้นของข้า พุงของข้าอย่ายุ่ง พุงใครพุงมัน               “แม่ช้อย นางรำ”               SOON HENG CURRYFISH HEAD39 KINTAROAD SINGAPORE 219108        TEL 6294-6561 , 6294-7343