ดิฉันเป็นคนตลาดเก่าเยาวราช
ลูกสาวสอบเอ็นทรานซ์ก็ไปบนเจ้าที่วัดเล่งเน่ยยี่
เพราะนับถือมานานแล้วว่าท่านศักดิ์สิทธิ์นัก ใครเจ็บไข้ได้ป่วยก็ไปบน
ไปขอยาสมุนไพรจีนทางเซียมซี ได้แล้วก็เอาไปให้ซินแสที่ร้านขายยา
ซื้อหามากินไม่ช้าก็หาย
บางทีก็ไปซื้อยาบำรุงร่างกายพวกฮ่วยซัว,
ฮีบี่, ง่วนเน็ก, เง็กเต๊ก,
แปะฮะ...อะไรพวกนี้มาต้มกับเนื้อไก่หรือหมูเป็นน้ำแกง
เป็นทั้งอาหารและยาค่ะ
คนค้าขายอย่างดิฉันกับสามีมักจะยุ่งอยู่กับ
งานตลอดวัน จนลืมสนิทว่าลูกสาวเอ็นฯ ติดแล้วแต่ยังไม่ได้แก้บน
(ส้มเช้งกับสับปะรด) เอาแต่ผัดวันประกันพรุ่งเรื่อยมา
คืนหนึ่งก็ฝัน
เห็นเทพเจ้า 4 องค์ หน้าตาดุร้ายน่ากลัวจ้องเขม็ง
เล่นเอาตกใจตื่นมาพอดีย่ำรุ่ง รีบกินข้าวต้มว่าจะรีบไปแก้บน
ลูกค้าก็แห่มาเต็มเป็นประจำ ลูกจ้างสองคนยังขายไม่ทัน
ดิฉันต้องช่วย...วุ่นวายจนมานึกได้ตอน 4 โมงเช้ากว่าๆ
ขอตัวไปซื้อ
ของแก้บน ได้แต่ส้ม ส่วนสับปะรดไม่มีเลย เดินมาถึงถนนเยาวราชก็ไม่มี
ข้ามถนนเข้าซอย 36 ไปทะลุเจริญกรุง เข้าตลาดข้างวัด
มีของขายไหว้พระและแก้บนสารพัด แต่ไม่มีสับปะรดสักเจ้าเดียว
ตกลงยอม
แพ้ค่ะ เข้าไปถวายส้มแก้บน
บอกว่าวันหลังจะหาสับปะรดมาแก้บนตามสัญญา...ออกจากวัดก็ทั้งเหนื่อยทั้งหิว
เพราะเดินมานาน
เบียดผู้คนจนเหงื่อไหลไคลย้อยอีกต่างหาก...นึกถึงข้าวแกงเจ๊กปุ้ยที่ต้นซอย
ใกล้ๆ วัดขึ้นมาได้
แหม...น้ำลายสอเชียวค่ะเมื่อนึกถึงแกงกะหรี่
ลูกชิ้นสูตรแต้จิ๋ว กินกับไข่ต้ม อาจาด กุนเชียง หรือแกงเขียวหวานไก่
ผัดหน่อไม้ แกงลูกชิ้นปลากราย...ต้องกลืนน้ำลายอย่างเดียว
เพราะเขาจะขนของออกมาขายก็ตอนเย็นๆ โน่น
หาอะไรกินแก้หิวก่อนดีกว่า!
เดิน
ไปถึงมุมตึกต้นซอยมังกร ร้านค้าส่วนมากปิดวันอาทิตย์
เห็นมีแผงก๋วยเตี๋ยวเป็ดตุ๋นติดๆ กับกาแฟโบราณ
พอดีมีโต๊ะตรงหัวมุมที่อาแปะคนหนึ่งนั่งสูบบุหรี่...แกกินอิ่มแล้วค่ะแต่ยัง
มีชามก๋วยเตี๋ยววางอยู่
ดิฉันเข้าไปนั่งด้วย
หันหน้าไปที่แม่ค้าวัยกลางคนผิวคล้ำ กำลังพูดคุยกับสาวขายกาแฟร่างใหญ่
นุ่งกางเกงขาสั้น สวมเสื้อยืด ผิวขาว หน้าตา...มาดทอมจริงๆ ค่ะ
สัก
ครู่หญิงอ้วนดำก็มาถามว่าจะรับอะไร ดิฉันสั่งเส้นใหญ่น้ำ
แกก็ผละไปปรุงก๋วยเตี๋ยว...เอ! ไม่ยักเก็บชามหรอกแฮะ
คงเห็นลูกค้านั่งอยู่มั้ง?
ไม่ช้าก็ได้กินก๋วยเตี๋ยวเป็ดตุ่น
มีเนื้อราว 4-5 ชิ้นกับน่องเป็ด 1 ขา ดิฉันสั่งกาแฟเย็น
คนขายกำลังอุ้มเด็กอายุขวบเศษ หยอกล้อเล่นกับคนขายก๋วยเตี๋ยว
ท่าทางไม่ค่อยสนใจลูกค้า...ดิฉันตักพริกน้ำส้ม
น้ำตาลน้ำปลาปรุงเท่าไหร่ก็ไม่อร่อยถูกปากเอาเลย
ทันใดนั้น
อาซิ้มผอมกงโก้ชุดดำ สารรูปบอกว่าเป็นคนจรจัด
เดินจากในซอยผ่านด้านหลังอาแปะที่นั่งสูบบุหรี่เพลิน...หันไปยื่นมือพึมพำขอ
เงิน!
ดิฉันทำเป็นคีบก๋วยเตี๋ยวใส่ปากไม่สนใจ...อาแปะชั่งใจเดี๋ยว
หนึ่งก็ควักกระเป๋าสตางค์ออกมาหยิบแบงก์ใบละ 20 บาทเก่าๆ ส่งให้
อาซิ้มคงดีใจที่ได้มากเกินคาดเลยรีบเดินผ่านไปทางวัด...ริมฟุตปาธมีกระถาง
ต้นไม้วางขายหลายกระถางด้วยค่ะ
อ้าว? คนขายก๋วยเตี๋ยวมาเก็บชามเปล่าตรงหน้าอาแปะแล้ว เอาใส่กะละมังข้างแผงแล้วหันไปเล่นกับเด็ก ผลัดกันอุ้มกับสาวทอมขายกาแฟ
รถ
ราเล่นขวักไขว่ บางทีก็ติดกันเป็นแพ สรรพสิ่งคึกคัก สับสน
ดิฉันคิดว่าจะกินน่องเป็ดเพราะเสียดาย แล้วพอกันที
จะเหลือครึ่งค่อนชามก็ช่างเพราะกินไม่ลงจริงๆ
อาแปะสูบบุหรี่มองสบตาดิฉันเป็นครั้งแรก...
ความ
หนาวเย็นแล่นวูบเข้าจับหัวใจ
ตะเกียบแทบหล่นจากมือเมื่อจำนัยน์ตาคู่นั้นได้แม่นยำ...นัยน์ตาดุดันของเจ้า
ทั้งสี่องค์ที่ดิฉันฝันเห็นเมื่อตอนย่ำรุ่งนี่เอง!
ทันใดนั้นเสียง
เด็กร้องไห้จ้า
ดิฉันมองข้ามไหล่อาแปะไปก็เห็นเขาหัวเราะกัน...ขณะที่ผู้คนกับรถรา
ขวักไขว่สับสนราวจะหยุดนิ่งอยู่กับที่ ดิฉันเย็นวาบไปที่แผ่นหลัง
ไม่
มีอาแปะที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ตรงข้ามเสียแล้ว
ราวกับแกละลายกลายเป็นอากาศธาตุไปต่อหน้าต่อตา รถเข็นผลไม้กำลังจะออกจากซอย
สับปะรดเต็มเพียบ แม้ม่านตาจะพร่าพรายก็ยังมองเห็น
รีบจ่ายเงินแล้ววิ่งไปซื้อสับปะรด 1 ลูกโดยไม่ถามราคาเลย...
คุณๆ ที่เคยบนบานศาลกล่าวไว้ที่ไหนอย่าลืมแก้บนเชียวนะคะ...ขนลุกค่ะ!
เรื่องเล่าจาก ข่าวสด