เมืองหนังสือโลก

คอลัมน์ รู้ไปโม้ด
น้าชาติ ประชาชื่น nachart@yahoo.com

ถึง น้าชาติ

ไทยได้เป็นเจ้าภาพเมืองหนังสือโลกปี 2556 สงสัยว่าเป็นเจ้าภาพได้อย่างไรทั้งที่คนไทยอ่านหนังสือน้อย

จาก หนอนหนังสือ

ตอบ หนอนหนังสือ

องค์การ ศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือยูเนสโก เพิ่งประกาศให้กรุงเทพมหานครเป็น "เมืองหนังสือโลก" ครั้งที่ 13 ประจำปี 2556 ในการประชุมที่สำนักงานใหญ่ ยูเนสโก กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 27 มิ.ย.ที่ผ่านมา ซึ่งกรุงเทพฯ ชนะเมืองใหญ่ที่ส่งชื่อเข้าชิงชัยอีก 2 เมือง ได้แก่ กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร และกรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย

เมืองหนังสือโลก เริ่มเมื่อปี 2544 โดยยูเนสโกมอบรางวัลแห่งเกียรติยศ "เมืองหนังสือโลก" หรือ "World Book Capital" แก่เมืองที่ได้รับการคัดเลือกเป็นเอกฉันท์จากคณะกรรมการเพียงปีละหนึ่งเมือง ในฐานะที่เป็นเมืองแห่งการเรียนรู้และส่งเสริมการอ่าน และเพื่อให้สอดคล้องกับการเฉลิมฉลองให้วันที่ 23 เม.ย.ของทุกปีเป็น "วันหนังสือและลิขสิทธิ์โลก" (World Book and Copyright Day) เนื่องจากเห็นว่าหนังสือ คือสิ่งที่มีพลังอำนาจสูงสุดและมีประสิทธิ ภาพมากที่สุดในการกระจายความรู้และรักษาไว้ซึ่งความรู้นั้นๆ เพื่อมนุษยชาติ

เมืองที่จะได้รับเลือกเป็นเมืองหนังสือโลกจะต้องมีคุณสมบัติ ดังนี้

1. มีความร่วมมือระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในประเทศจนถึงระดับนานาชาติ

2. จัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านอย่างมีคุณภาพและต่อเนื่อง โดยได้รับความร่วมมือจากหลายหน่วยงานวิชาชีพทั้งในประเทศและจากต่างประเทศ อาทิ สมาคมนักเขียน สมาคมผู้จัดพิมพ์ สมาคมห้องสมุด สมาคมร้านขายหนังสือ เป็นต้น

3. มีโครงการสนับสนุนการพัฒนาหนังสือและการอ่าน

4. ส่งเสริมสนับสนุนในเรื่องเสรีภาพการแสดงออกทางความคิด ผู้คนในสังคมจัดพิมพ์และแจกจ่ายข้อมูลข่าวสารได้โดยอิสระ

5. เสนอโครงการและกิจกรรมเพื่อเตรียมความพร้อมในการเป็นเมืองหนังสือโลกในปีที่จะประกวด

ไทย เคยเสนอชื่อเข้าไปคัดเลือกเพื่อให้เป็นเมืองหนังสือโลกในปี 2551 โดยทำเรื่องเสนอปี 2549 ครั้งหนึ่งแล้วแต่ยังไม่สำเร็จ และยังมีความพยายามอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งกระทรวงวัฒนธรรมมีแนวคิดว่าต้องการให้ประเทศไทยเป็น "นครแห่งการอ่าน" (City of Reading หรือ City of Book) ซึ่งแนวคิดดังกล่าวสอดคล้องกับยูเนสโก ทั้งหมดนี้จึงส่งผลให้ไทยได้เป็นเจ้าภาพในที่สุด

อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมการอ่านของคนไทยถือว่าอ่านหนังสือน้อยมาก สำนักงานสถิติแห่งชาติสำรวจเมื่อปี 2549 พบว่าคนไทยใช้เวลาอ่านหนังสือเฉลี่ยวันละ 1.59 ชั่วโมง เปรียบเทียบแล้วคนไทยอ่านหนังสือเฉลี่ยคนละ 5 เล่มต่อปี และสถิติล่าสุด นายเจตน์ โศภิษฐ์พงศธร โฆษกกรุงเทพมหานคร ระบุว่าคนไทยอ่านหนังสือเพียง 39 นาทีต่อวันซึ่งถือว่าต่ำมาก

สำหรับเมืองที่เคยเป็นเจ้าภาพเมือง หนังสือโลก ได้แก่ 2544 กรุงมาดริด ประเทศสเปน, 2545 เมืองอเล็กซานเดรีย ประเทศอียิปต์, 2546 กรุงนิวเดลี ประเทศอินเดีย, 2547 เมืองอันต�เวิร์ป ประเทศเบลเยียม, 2548 เมืองมอนทรีออล ประเทศแคนาดา, 2549 เมืองตูริน ประเทศอิตาลี, 2550 กรุงโบโกตา ประเทศโคลัมเบีย, 2551 กรุงอัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์, 2552 กรุงเบรุต ประเทศเลบานอน, 2553 กรุงลุบลิยานา ประเทศสโลวีเนีย, 2554 กรุงบูเอโนส ไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา และ 2555 กรุงเยเรวาน ประเทศอาร์เมเนีย

มหัศจรรย์"ลาเวนเดอร์"

คอลัมน์ รู้ไปโม้ด
น้าชาติ ประชาชื่น nachart@yahoo.com

ถึง น้าชาติ

ดิฉันชอบดมกลิ่นลาเวน เดอร์มากเลยค่ะ สดชื่นดี คลายเครียด อยากรู้ว่าลาเวนเดอร์ปลูกมากที่ไหนคะ และมีประโยชน์อะไรบ้าง

จาก สุคนธวา

ตอบ สุคนธวา

ลา เวนเดอร์ เป็นต้นไม้ที่อยู่คู่โลกมานานแล้ว ต้นกำเนิดของสายพันธุ์ลาเวนเดอร์มาจากมาคาโรนีเซีย บริเวณแหลมแวร์เดและเกาะคานารี แถบแอฟริกา และกระจายไปยังแถบเมดิ เตอร์เรเนียน เอเชียใต้จนถึงเอเชียตะวันตก

คำว่า "ลาเวนเดอร์" มาจากภาษาละติน "lavare" หมายถึง "ชำระล้าง" เพราะในสมัยก่อน ชาวเปอร์เซีย กรีก และโรมันนำกิ่งดอกลาเวนเดอร์มาเผาเพื่อป้องกันการติดต่อของโรคระบาด ส่วนที่ฝรั่งเศส หญิงรับจ้างซักผ้านำดอกลาเวนเดอร์มาแช่ในอ่างอาบน้ำ ในตะกร้าซักผ้าและในตู้ต่างๆ เพื่อให้ผ้าลินินมีกลิ่นหอมและป้องกันแมลง

ลา เวนเดอร์มีหลายสายพันธุ์ แต่พันธุ์ที่นิยมมาก ได้แก่ โอลด์ อิงลิช ลาเวนเดอร์ ซึ่งนำกลิ่นมาทำผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับอโรมา ปลูกกันมากในอังกฤษ ตอนใต้ของฝรั่งเศส ส่วนพันธุ� สไปก์ ลาเวนเดอร์ นิยมปลูกในแถบเมดิเตอร์เรเนียน และใช้เป็นกลิ่นสำหรับสุภาพบุรุษ พันธุ์ เฟรนช์ ลาเวนเดอร์ ปลูกมากในฝรั่งเศส โปรตุเกส สเปน นำไปทำน้ำหอม สบู่และใช้ในการแพทย์ อีกพันธุ์หนึ่ง คือ บัสทาร์ด ลาเวนเดอร์ ปลูกในแคว้นโพรวองซ์ของฝรั่งเศส ซึ่งสกัดมาผลิตเป็นกลิ่นสบู่และน้ำหอม

ดอก ลาเวนเดอร์คุณภาพสูงจะเก็บเกี่ยวได้ในช่วงกลางเดือน ก.ค.ถึงปลายเดือนส.ค. เพราะเป็นช่วงที่ดอกลาเวนเดอร์ผลิตน้ำมันหอมระเหยหรือเอสเซนเชี่ยลออยล์ได้ มากที่สุด ช่วงเวลาเก็บเกี่ยวดอกลาเวนเดอร์ในแต่ละที่แตกต่างกันออกไปตามระดับความสูง และความชื้นของสภาพอากาศ โดยระดับความสูงจะเป็นปัจจัยหลักในกระบวนการผลิตน้ำมันหอมระเหย ยิ่งสูงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเพิ่มปริมาณน้ำมันหอมระเหยได้มากเท่านั้น

ดอก ลาเวนเดอร์จะบานสะพรั่งในช่วงฤดูร้อนของยุโรป หากจะไปเที่ยวชมดมดอกลาเวนเดอร์ที่ตอนใต้ของฝรั่งเศส โดยเฉพาะที่แคว้นโพรวองซ์ ควรไปตั้งแต่เดือนก.ค.ถึงกลางต.ค และมีเทศกาลลาเวนเดอร์ด้วย เทศกาลลาเวนเดอร์ใหญ่ๆ จะจัดในเดือนส.ค. ในหลายๆ แห่งของฝรั่งเศส

ที่ญี่ปุ่น มีทุ่งลาเวนเดอร์ที่มีชื่อเสียงไม่แพ้กัน ที่เกาะฮอกไกโด ช่วงนี้เข้าหน้าร้อนแล้ว ดอกลาเวนเดอร์จะส่งกลิ่นหอมไปทั่วในช่วงเดือนมิ.ย.-ส.ค. แหล่งที่นักท่องเที่ยวนิยมไปชมดอกลาเวนเดอร์ที่ฮอกไกโดอยู่ในละแวกเมืองอาซา ฮิกาว่าเป็นส่วนใหญ่ เช่น ที่ฟุราโน่ และบิเอะ

ประโยชน์ของลาเวน เดอร์มีมากมาย น้ำมันหอมระเหยกลิ่นลาเวนเดอร์ช่วยผ่อนคลายและระงับประสาท ระงับความตึงเครียดและทำให้หลับสบาย อีกทั้งมีสรรพคุณการฆ่าเชื้อ รักษาบาดแผลผิวหนังที่ระคายเคือง พุพอง เพราะมีฤทธิ์ต้านการอักเสบ ลดอาการเจ็บคอและหลอดลมได้เมื่อสูดดม

นอกจากนี้ ยังนิยมหยดน้ำมันหอมระเหยกลิ่นลาเวนเดอร์เพื่ออาบน้ำสัก 2-3 หยดโดยต้องผสมกับนม เพราะลาเวนเดอร์ออยล์ไม่ละลายในน้ำซึ่งจะช่วยผ่อนคลายได้เป็นอย่างดี

วันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2554 ปีที่ 21 ฉบับที่ 7511 ข่าวสดรายวัน นางกวัก คอลัมน์ รู้ไปโม้ด น้าชาติ ประชาชื่น nachart@yahoo.com ถึง น้าชาติ วันก่อนอ่านข่าวมีคนขโมยนางกวักจากร้านขายข้าวที่ขายดี เลยอยากรู้ประวัติของนางกวักและทำไมบูชานางกวักแล้วค้าขายดีคะ จาก แม่ค้าหน้านวล ตอบ แม่ค้าหน้านวล ตาม ตำนานที่กล่าวขานกันมามี 2 ที่มา ในวิกิพีเดียบอกเล่าตำนานแรกว่า นางกวัก มีชื่อว่า สุภาวดี บิดาชื่อ สุจิตพราหมณ์ มารดาชื่อ สุมณฑา เกิดที่เมืองมัจฉิกาสัณฑ์ (อยู่ไม่ไกลจากเมืองสาวัตถี) ประเทศอินเดีย ครอบครัวทำมาค้าขาย ต่อมาพ่อซื้อเกวียนมา 1 เล่ม เพื่อนำสินค้าไปเร่ขายในต่างถิ่น ซึ่งนางสุภาวดีขอติดตามไปด้วยเป็นบางครั้ง เพื่อเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ ระหว่างการค้าขาย สุภาวดีมีโอกาสฟังธรรม เทศนาจากพระกัสสปเถระเจ้า หลังจากสุภาวดีฟังธรรมเทศนาแล้ว พระกัสสปเถระเจ้าได้กำหนดจิตเป็นอำนาจจิตพระอรหันต์ ประสิทธิ์ประสาทพรให้สุภาวดีและครอบครัว โดยได้ตั้งกุศลจิตประสาทพรเช่นนี้ทุกครั้งที่สุภาวดีมีโอกาสไปฟังจนจบ อำลากลับ ต่อมา สุภาวดีมีโอกาสฟังธรรมพระอริยสงฆ์อีกท่านหนึ่ง คือพระสิวลีเถระเจ้า ซึ่งสุภาวดีฟังธรรมอย่างตั้งใจเช่นกัน ทุกครั้งที่สุภาวดีได้ฟังธรรมและลากลับ พระสิวลีเถระเจ้าได้กำหนดกุศลจิต ประสาทพรให้สุภาวดีและครอบครัวเช่นเดียวกัน จิตของสุภาวดีจึงได้รับประสาทพรจากพระอรหันต์ถึงสององค์ ส่งผลให้บิดาทำการค้าได้กำไรไม่เคยขาดทุน พรที่นางสุภาวดีได้รับ คือ "ขอให้เจริญรุ่งเรืองไพบูลย์ด้วยทรัพย์สินเงินทอง จากการค้าขายสินค้าต่างๆ สมความปรารถนาเถิด" สุจิต พราหมณ์ทราบดีว่าสุภาวดีคือผู้ที่เป็นสิริมงคลที่แท้จริง นำโชคลาภมาให้ครอบครัว ทำให้ฐานะร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐี มีเงินทองและกองเกวียนสินค้ามากมาย เทียบได้กับธนัญชัยเศรษฐี บิดาของวิสาขาแห่งแคว้นโกศล เมื่อนางสุภาวดีเสียชีวิตแล้ว ชาวบ้านจึงปั้นรูปแม่นางสุภาวดีไว้บูชา ขอให้การค้ารุ่งเรือง ความเชื่อดังกล่าวนี้แพร่หลายเข้ามายังสุวรรณภูมิ จากการเผยแพร่ของพราหมณ์ และยังคงเป็นความเชื่อสืบมาจนถึงทุกวันนี้ อีกตำนานหนึ่ง บอกว่านางกวักเป็นลูกสาวคนเดียวของปู่เจ้าเขาเขียวหรือท้าวพนัสบดี ซึ่งเป็นเจ้าชั้นจาตุมหาราชิกา มีตำแหน่งเป็นพระพนัสบดีคือ เจ้าแห่งป่าเขาลำเนาไพรทั้งปวง ครั้งนั้น อสูรหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนกับปู่เจ้าเขาเขียว ชื่อ ท้าวอุณาราช ถูกพระรามเอาศรต้นกกแผลงศรไปถูกทรวงอกแล้วตรึงร่างไปติดกับเขาพระสุเมรุ คำสาปจะสูญสิ้นก็ต่อเมื่อบุตรของท้าวอุณาราชทอใยบัวเป็นจีวรเพื่อถวายแด่พระ ศรีอาริยเมตไตรยที่จะเสด็จมาตรัสรู้ ท้าวอุณาราชจึงมีชื่อเรียกว่า ท้าวกกขนาก และนางนงประจันต์ บุตรสาวของท้าวกกขนากต้องอยู่คอยปรนนิบัติพระบิดาและพยายามทอจีวรด้วยใยบัว เพื่อให้เสร็จทันถวายพระศรีอาริยเมตไตรยที่จะเสด็จมาตรัสรู้ในภายหน้า เมื่อนางนงประจันต์มาคอยดูแลพระบิดาอยู่ที่เขาพระสุเมรุนั้น ฐานะความเป็นอยู่ของนางลำบากมาก ปู่เจ้าเขาเขียวสงสารนางนงประจันต์ จึงส่งนางกวักบุตรสาวมาอยู่เป็นเพื่อน นางกวักจึงบันดาลให้พ่อค้าและ ผู้คนทั้งหลายเกิดความเมตตา นำทรัพย์สินเงินทองและเครื่องอุปโภคบริโภคมาให้นางนงประจันต์เป็นจำนวนมาก ทำให้ความเป็นอยู่สุขสบายขึ้น ส่วนความเชื่อเกี่ยวกับรูปปั้น นางกวัก คือ หากรูปปั้นนางกวักยกมือขึ้นกวักระดับเสมอปาก แปลว่ากินไม่หมด แต่ถ้ากวักต่ำลงมากว่าปาก แปลว่ากินไม่พอ

วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2554 ปีที่ 21 ฉบับที่ 7516 ข่าวสดรายวัน


เพกา

รู้ไปโม้ด
nachart@yahoo.com

เห็นลูกเพกาขายในตลาด อยากทราบประโยชน์ของเพกาว่าเป็นสมุนไพรรักษาโรคอะไรบ้างครับ

Surawit

ตอบ Surawit

มี คำตอบจากหน่วยปฏิบัติการวิจัยเคมีสารสนเทศ ภาควิชาเคมี คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่ศึกษาเกี่ยวกับ"เพกา" และระบุสรรพคุณ "ยาร้อน แรงดี ต้านมะเร็ง ต้านหวัด แก้อักเสบ" เพกาเป็นผักที่คนไทยทุกภาคกินคล้ายกัน คือใช้ทั้ง ฝักอ่อน ดอก ยอดอ่อน กินเป็นผัก หรือปรุงเป็นอาหารได้หลายเมนู ทั้งมีความเชื่อว่ากินแล้วจะไม่เจ็บป่วย มีเรี่ยวแรงและบำรุงสมรรถภาพทางเพศ ซึ่งตามศาสตร์ตะวันออกอธิบายว่า เพราะเพกามีรสขมร้อน ขณะที่มีรายงานทางเภสัชวิทยาพบว่า เพกามีฤทธิ์ลดคอเลสเตอรอล การที่ช่วยลดคอเลสเตอรอลนั้นก็จะช่วยให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น จากนั้นอะไรๆ ก็ดีขึ้นเอง ซึ่งสรรพคุณนี้มีความคล้ายคลึงกับกระเทียม

ฝักอ่อนของ เพกาจะออกในต้นฤดูฝน ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการหว่านข้าวกล้า ไถนา คราดนา การรับประทานฝักอ่อนของเพกาซึ่งมีรสขมร้อนก็จะทำให้ร่างกายอบอุ่น ต่อสู้กับอากาศที่ชื้นเย็นซึ่งนำพาโรคหวัด ไอ หอบหืดมากับฤดูฝน การที่ฝักเพกาเป็นยาร้อน คนท้องจึงกินไม่ได้เพราะจะทำให้แท้งได้ ว่ากันว่าเพกาเป็นยาที่ร้อนมาก เพียงแค่เผาฝักกินบนบ้าน ควายที่กำลังตั้งท้องก็อาจจะแท้งได้ ส่วนฝักเพกาที่แก่จะแตกออกแล้วเมล็ดที่มีปีกบางๆ สีขาวก็จะปลิวลอยล่องไปตามลมสวยงามมาก เมล็ดของเพกามีสรรพคุณตรงข้ามกับฝักอ่อน คือมีรสเย็น เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งที่ผสมอยู่ในน้ำจับเลี้ยงของจีน เป็นยาเย็นมีฤทธิ์แก้ไอ ขับเสมหะ


และ จากความเชื่อของคนโบราณที่บอกว่ากินฝักเพกาแล้วจะทำให้ไม่เจ็บป่วยนั้น มีรายงานการศึกษาที่น่าสนใจชิ้นหนึ่งคือ การวิจัยผักพื้นบ้านไทยของ เกศินี ตระกูลทิวากร จากสถาบันค้นคว้าและพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหาร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ศึกษาผักทั้งหมด 48 ชนิด เพกาเป็นผัก 1 ใน 4 ชนิดที่มีฤทธิ์ต้านการก่อมะเร็งสูงสุด เนื่องจากในฝักเพกามีวิตามินสูงมาก และยังมีวิตามินเอ 8,221 มิลลิกรัมใน 100 กรัม พอๆ กับตำลึงทีเดียว เช่นเดียวกับการศึกษาพืชสมุนไพรในบังกลาเทศ พบว่าในพืชสมุนไพรพื้นบ้าน 11 ชนิด เพกาแสดงฤทธิ์ต้านมะเร็งทุกชนิดสูงสุด รองลงไปคือมะตูม

นอกจาก นี้ยังมีการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ในการแยกสารฟลาโวนอยด์ที่มีฤทธิ์ต้านมะเร็ง จากเมล็ดของเพกาเช่น chrysin, baicalein เป็นต้น พบว่าสารสกัดจากเปลือกรากมีฤทธิ์ในการเพิ่มภูมิคุ้มกัน นอกจากนี้หมอพื้นบ้านจังหวัดปราจีนบุรี คุณตาส่วน สีมะพริก ยังบอกว่าเปลือกต้นหรือเปลือกรากของเพกาต้มกิน (ซึ่งจะต้มเดี่ยวๆ หรือต้มรวมกับแก่นซองแมว ซึ่งเป็นตำรับที่คุณตาต้มรับประทานเป็นประจำ) แก้น้ำเหลืองเสีย รักษาฝีทั้งภายในภายนอก บำรุงร่างกายให้แข็งแรง

เพกา เป็นสมุนไพรที่หมอยาพื้นบ้านใช้มากชนิดหนึ่ง ตั้งแต่ใบซึ่งเป็นยาเย็น เป็นส่วนประกอบสำคัญของยาเขียว รสฝาดขม ต้มน้ำดื่มแก้ปวดข้อ ปวดท้อง เจริญอาหาร รากมีรสฝาดขมร้อน เป็นยาบำรุงธาตุ ทำให้เกิดน้ำย่อยอาหาร ขับเสมหะ ขับน้ำออกจากร่างกาย เป็นยาแก้ท้องร่วง ถ้าฝนกับน้ำปูนใสก็ใช้ทาแก้อักเสบฟกบวม ส่วนเปลือกต้นรสฝาดเย็น ขมเล็กน้อย สมานแผล แก้น้ำเหลืองเสีย ดับพิษโลหิต ต้มกิน หรือป่นเป็นผงทำเป็นลูกกลอน หรือใช้ผงกินกับน้ำ ขับเหงื่อ แก้ไขข้ออักเสบเฉียบพลัน บำรุงโลหิต แก้บิด แก้จุกเสียด ฝนกับสุรากวาดปากเด็ก แก้พิษซาง ผงเปลือกผสมขมิ้นชันเป็นยาแก้ปวดหลังของม้า เมล็ดต้มกินเป็นยาระบาย แก้ไอ ขับเสมหะ

แทบจะกล่าวได้ว่าส่วนประกอบสำคัญในยาโพะ ยานึ่ง ยานั่ง ยาอาบ ยาประคบ ยาพอก ยาฝน รวมทั้งในตำรับของยากิน ทั้งยาต้ม ยาลูกกลอน ยาผง ของหมอยาทุกภาค ล้วนไม่เคยขาดเพกาเป็นส่วนประกอบเลย

◕‿ ขับรถเล่นหลังเลิกเรียนตามหาร้านดินเนอร์อร่อยๆ @ Le Chapitre ร้านเล็กๆแต่อร่อยไม่เล็ก ^^ ‿◕

ชื่อร้าน : " L e C h a p i t r e "
รายการอาหาร : French Cuisine
ที่ตั้งร้าน : 13 Place du terreau, 71400 Autun, France
พิกัด GPS : 46° 56' 41.08" N 4° 17' 58.47" E

---

ช่วงซัมเมอร์พอเลิกเรียนเสร็จอินดี้ก็ออกกำลังกายสลับกับขับรถเที่ยวคลายเครียดพักสมองไปวันๆ
เลยได้โอกาสสำรวจ & ชิมอาหารตามเมืองที่ได้ไปแวะๆ

... ค่ำนี้จะพาไปหม่ำอาหารฝรั่งเศสจากเมือง Autun กันจ้า ...










ร้านนี้ตั้งอยู่หน้าโบสถ์สำคัญประจำเมือง Autun (โอ-เติง) Cathédrale Saint-Lazare d'Autun เลยหล่ะค่ะ
ค้นหาข้อมูลร้านอร่อยร้านนี้จาก Tripadvisor เช่นเคย ได้คะแนนสูงจนอดไม่ได้ที่จะต้องลอง
















Le Chapitre เป็นร้านอาหารขนาดเล็กๆมีประมาณสิบโต๊ะเท่านั้นเองค่ะ
ภายในตกแต่งเรียบๆสไตล์โมเดิน










... กางเมนู สั่งอะไรดีหน้อออ ...
ขอไวน์แดงมาก่อนแล้วกัน 555+










ขอเริ่มด้วย Amuse Bouche ขนาดน่ารักๆเรียกน้ำย่อยกันก่อนค่ะ


Boudin noir roti et émulsion de pommes de terre



ของดำที่ท่านเห็น มันคือ Boudin Sausage
ไส้กรอกบูแดง/บูเดิง ไส้กรอกที่มีส่วนผสมหลักจากหมูและเลือดหมู

อย่าเพิ่งร้อง ...อร๊าย อรึ๋ย... เพราะมันอร่อยมากกกกเลยหล่ะค่ะ

ถ้าอยากซื้อมาลองจากตามซุปเปอร์มาร์เก็ตขอให้เลือกแบบของดีของแท้นิดนึง
เอามาย่างเกรียมๆกรอบนอกนุ่มในแบบนี้รสเยี่ยมไปเลยค่ะ


ส่วนที่อยู่ในถ้วยก็คือ มันบด ตักให้ชมว่าเนื้อเนียนนุ๊มนุ่ม
กลิ่นหอมทั้งนมทั้งครีมทั้งเนย อร่อยมากๆค่ะ
อะมูซบุชมาน้อยๆแบบนี้ ทำให้อยากแล้วจากไปจริงๆ ^^’










มื้อนี้สามคอร์สเช่นเคย เริ่มจาก

... E n t r é e ...


Soupe de pois cassés et petits pois, raviole de carottes au curry,
émulsion de lard fumé



มาแบบเรียบมากๆ แอบขำที่แต่งด้วยถั่ว แครอท และเบคอน ชิ้นน้อยๆที่ขอบจาน
เหมือนต้องการจะบอกให้รู้ว่า ...อะไรอยู่ในจานนี้ !

ถ้าใครชอบทานผัก จานนี้หล่ะใช่เลย
ซุปถั่วสองชนิดข้นนิดๆเนื้อเนียนทานคล่องกลิ่นผักละมุนละไม
แม้แต่ตัวราวิโอลี่ในซุปก็ยังสอดไส้เคอรี่แครอท
ท๊อปด้านบนด้วยโฟมเบคอน (lardon) รมควันที่เห็นสีขาวๆ
ทานรวมๆกันไปได้รสหวานจากผักและเค็มนิดๆจากโฟมเบคอน










อีกหนึ่ง Starter เป็น


Accras de morue sur une pana cotta de haddock et
concassée de tomates sauce pesto



จานนี้ถูกใจใช่เลย ชอบมากถึงมากที่สุด
เชฟไอเดียบรรเจิดทำออกมาถูกปากอินดี้มากๆค่ะ

ลูกกลมๆข้างนอกกรอบนิดๆแต่ไส้ข้างในสีขาวขุ่นๆที่เห็น
เป็นคล้ายๆลูกชิ้นปลา (cod) ที่เนียนและปรุงมารสชาติดีจริงๆค่ะ
แพลมๆด้วยสลัดสีเขียวสด ส่วนก้นแก้วครีมสีขาวชั้นบางๆล่างสุดเป็นพานาคอตต้าปลา (haddock)

เริ่ดจริงๆ ... เพิ่งเคยทานครั้งแรกเลยนะเนี่ย

ส่วนสีส้มๆแดงๆชั้นเหนือขึ้นมาเป็นเพรสโต้มะเขือเทศ
เปรี้ยวหวานเข้มข้นหอมกลิ่นเฮิร์ป บนสุดมีพาร์เมซานขูดอีกแน่ะ

... คิดไปได้ ...

หลายขั้นตอนซับซ้อนพลิกแพลง แต่ลงตัวและก็อร่อยจริงๆค่ะ จานนี้อินดี้ให้สิบเต็ม ^^










คอร์สแรกผ่านไปเล่นเอาเร้าใจกับจานต่อไป มาดูจานหลักกันต่อเลยนะคะ

... P l a t ...


Filet de boeuf aux asperges/ morilles et petits pois



สงสัยเชฟหมดไฟไปกับ starter จานหลักจานนี้เลยออกมาอร่อยแต่ไม่ถึงกับว้าว
เป็น Beef Tenderloin สั่งแบบ medium-rare ไปค่ะ ทานกับหน่อไม้ฝรั่งสีขาว
ถั่วและเห็ดสีดำหน้าตาคล้ายทรัฟเฟิล (Morilles) ตีซอสเป็นโฟมยอดอ่อนๆ
จานนี้อินดี้ไม่ได้เป็นคนสั่งนะคะแต่ก็ไม่พลาดขอชิมนิดนึง
เพราะนานๆจะได้ทานเห็ดแพง 555+










อีกจานหลักเป็นของตัวเอง


Carré d'agneau au thym, pommes dauphines, jus d'oignon


จานนี้แต่งได้ธรรมดาอีกแล้ว งั้นข้ามมาว่ากันที่เรื่องรสชาติดีกว่าเนอะ
จานนี้เป็นซี่โครงแกะมาแบบ medium rare เช่นกัน
เนื้อนุ่มอร่อยเชียวค่ะ หนังกรอบๆเค็มๆชิมไปยังนึกว่าเป็นขาหมูรมควัน ^^’

ปกติจะคุ้นทานคู่กับมันฝรั่งบด งานนี้แปลกนิดนึงเป็นมะเขือม่วงบดกับมันบดค่ะ
ชิมไปแล้วก็อร่อยเข้ากันดี นอกจากนี้ยังมี Pommes Noisettes
มันฝรั่งชุบเกล็ดขนมปังทอดลูกกลมๆกรอบนอกนุ่มในเสิร์ฟมาให้ด้วยค่ะ










คอร์สสุดท้ายของหวานแล้วค่ะ เมนูมีให้เลือกหลายอย่างแต่พร้อมใจสั่งเหมือนกัน ^^

... D e s s e r t ...


Quenelles de chocolat, cookie chocolat blanc/ noix de pecan et tuile de carambar


จานนี้ Chocolate lover เต็มอิ่มแน่นอน
ล่างสุดเป็นไวท์ช๊อคโกแลตพีแคนคุกกี้ ท๊อปด้วยมูสช๊อคโกแลตเกลียวนี้ที่หวานขมเข้มข้นสะใจ
ปักด้วยชอคแลตคาราเมลแคนดี้ละลายมาแบบแผ่นด้านบน
มีแปะทองคำเปลวอีกนิดเพิ่มความไฮโซ อิอิ

หมดเกลี้ยงไม่เหลือ จานอินดี้กรำศึกหนักอย่างโชกโชน ขูดแล้วขูดอีก
เละเทะอายจังเมื่อเทียบกับคนที่ไปด้วย ทานสะอาดเรียบร้อยจนผู้หญิงอาย ^^’
















~ ย้ำอีกที่ว่าเป็นร้านเล็กๆที่ซ่อนอยู่ในเมืองเล็กๆ แต่ความอร่อยไม่เล็กเลยจริงๆ ~

ขอจบด้วยภาพบรรยากาศเมืองช่วงเดินเล่นย่อยอาหาร
ท้องฟ้าเวลาประมาณสี่ห้าทุ่มในหน้าร้อน สีฟ้าเข้มจัดสดใสดีจริงๆ
อากาศก็สบายๆไม่ร้อนเหมือนตอนกลางวันด้วยค่ะ

















ขอบคุณที่แวะมาชิมด้วยกันนะคะ
แล้วพบกันใหม่บลอคหน้า
บายๆ