credit mee_vingt bloggang.com
ขนมขบเคี้ยวกูลิโกะ ไม่ว่าใครๆก็ต้องเคยกินแน่ๆเลย
เกิดมาก็เห็นขนมนี้มาตั้งแต่เด็กๆเลย
และมันเป็นขนมขบเคี้ยวที่มีหลายรสมากๆ ตามแต่ละท้องถิ่น และฤดูกาลของแต่ละประเทศด้วย
เดิมที ขนมชนิดนี้ได้ออกวางจำหน่ายโดยใช้ชื่อว่า ช็อกโกเทก(Chocoteck)
ซึ่งได้รับความนิยมอย่างสูงในหมู่วัยรุ่นชาวญี่ปุ่น
จนสามารถทำยอดขายได้ถึง 3 หมื่นล้านเยน
ในการออกวางจำหน่ายช่วง 2 ปีแรก
ต่อมาจึงได้เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ป๊อกกี้ (Pocky)
โดยมีที่มาจากเสียง "ป๊กกิง" (ญี่ปุ่น: ポッキン Pokkin ?)
ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดขึ้นเวลากัดขนมชนิดนี้
(คล้ายกับเสียง กรุบๆ ในภาษาไทย)
ที่รีวิววันนี้จะเป็นรสที่นำเข้าหาซื้อได้จากซุปเปอร์มาเก็ตฟู๊ดส์แลนด์คะ
รสแรกเป็น กูลิโกะ พัมพ์คิน ป๊อกกี้ (เคลือบครีมฟักทอง)
รสนี้ชอบมาก กินเพลินสุดๆ ด้วยรสชาติที่หอมนมหวานมัน
กินเพลินเกินห้ามใจ แป้งกรอบกำลังดี ไม่แข็งเคี้ยวแล้วละลาย
ไม่ค่อยได้กลิ่นฟักทองมากมายสักเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกว่ามันอร่อยมากๆเลยคะ
ต่อมาเป็นกูลิโกะ ทาพาสต้า เปปเปอร์โรนชิโน (บิสกิตแท่งรสพริกและกระเทียม)
แป้งกรอบแข็ง คล้ายเส้นพาสต้าที่ลวกไม่สุก 55+
มีกลิ่นกระเทียม รสขมๆไหม้ๆเล็กน้อย
เผ็ดลิ้นเล็กน้อย คนที่ทานเผ็ดจะไม่ค่อยรู้สึก
แต่ถ้าเป็นเด็กๆกินก็คงเผ็ดบ้างอะไรบ้าง
กินติดต่อกันหลายๆแท่งก็รู้สึกค่อนข้างเค็มเหมือนกัน
ส่วนผสมของเจ้านี้
กูลิโกะ ทาพาสต้า เบซิลแอนด์ชีส (บิสกิตแท่งรสโหระพาและชีส)
กรอบและแข็งเหมือนข้างบน รสชาติเค็มกว่าและมีกลิ่นชีสเด่น
เคี้ยวไปสักพักจะมีกลิ่นเหมือนใบโหระพาที่ผัดในหอยลาย เล็กน้อย
ด้วยลักษณะเส้นที่เล็กและบางทำให้เคี้ยวเพลินเหมือนกันคะ
ส่วนประกอบของรสเบซิลแอนด์ชีส
สุดท้ายและท้ายสุดของรีวิวนี้คือ BLANCHUL คุกกี้สตอเบอร์รี่ประกบครีมสตอเบอร์รี่
ด้วยแพ็ตเก็ตที่ทำให้น่าซื้อมาลิ้มลอง
แกะออกมาดูมันเป็นคุกกี้ที่มีลวดลายน่ารัก น่าหม่ำมากคะ
รสชาติกรอบนอก นุ่มใส้ใน หอมหวานกลิ่นสตอเบอร์รี่
ณ จุดนี้ ค่อนข้างหวานสำหรับคนที่ไม่ทานหวานมาก
แต่ก็เป็นขนมที่เหมาะสำหรับจิบน้ำชาย่ามบ่าย กินแล้วอยากกินอีก